Bujinkan Ninjutsu
S obzirom da se veoma malo zna o ninjutsu-u, javnost verovatno smatra da je to samo još jedna od japanskih veština. Međutim, ninjutsu se sastoji od raznih škola, bolje reći borilačkih sistema, koji imaju svoje tehnike i svoja učenja. Svaka škola se može podeliti po svojim specifičnostima. Nekada je postojalo veoma mnogo škola, međutim mnoge su se ugasile jer nisu imale naslednika, ili nisu bile odgovarajućeg nivoa. Škole su se najčešće nasleđivale unutar porodice sa oca na sina, ili sa učitelja na najboljeg učenika. Možemo ih podeliti na dve grupe: škole u Iga, i škole u Koga, japanskim provincijama, gde su se razvile mnoge škole od kojih možemo izdvojiti Iga Ryu (Ryu = škola, stil), Momochi Ryu, Genjitsu Ryu, Kumogakure Ryu, Gyokko Ryu i druge, Te Tatara Ryu, Taira Ryu, Sasaki Ryu, Tachibana Hachi Tengu Ryu i druge. U Bujinkan sistemu se po učenju Soke dr Masaaki Hatsumija podučava devet različitih škola koje su se prenosile kroz vekove sa učitelja na učenika. Soke Hatsumi je poglavar i naslednik svih devet, a primio ih je od svog učitelja 33.-eg Sokea Toshitsugu Takamatsua, zvanog Mongolski Tigar. U našem Bujinkan dojo-u, takođe podučavamo svih devet škola, koje ćemo navesti sa njihovim specifičnostima. Ovo nisu tajna učenja, već istoriske činjenice, pa će mo navesti šta je činilo 18 nivoa ninjutsu treninga u prošlosti.18 Veština
SEISHIN TEKKI KYOYO - duhovno usavršavanje;
TAI JUTSU - veština goloruke borbe;
NINJA KENJUTSU - veština ninja mačevanja;
BO JUTSU - veština borbe štapom;
SHURIKEN JUTSU - bacanje oštrica;
YARI JUTSU - veština borbe kopljem;
NAGINATA JUTSU - upotreba naginate;
KUSARIGAMA JUTSU - upotreba lanca sa srpom na kraju;
KAYAKU JUTSU - veštine upotrebe vatre;
HENSO JUTSU - veštine prerušavanja i oponašanja;
SHINOBI IRI - veštine pritajenosti i prikradanja;
BA JUTSU - konjanička obuka;
SUI REN - obuka u vodi;
BO RYAKU - strategija;
CHO HO - špijunaža;
INTON JUTSU - veština prikrivanja i izbegavanja;
TEN MON - meteorologija;
CHI MON - geografija.
9 škola ninđucu-a
Togakure ryu (škola skrivenih vrata)
Školu je osnovao Togakure Daisuke, vazal Kiso Yošinaka-e, kada je izgubio rat i po što je naučio razne vojne vještine kao što su košiđucu i kenđucu od svog strica. Kagakure Doši, sakrio se u Iga oblasti u ranom dvanaestom stoljeću. U početku je škola nazvana Togakure rju happohiken ali je od tada nazivan raznim imenima. Iga Ninđe kao Momoći Sandaju i drugi su proučavali ovaj stil i preneli ga Hatori porodici iz Kišuu klana i kasnije, u 17-om stoljeću, Toda porodici. Togakure rju je poznat po upotrebi Tekko, Senban Nage, Šuriken, i Šinodake (za Sui-ren). Togakure Rju Ninpo Taiđucu je dio Košiđucu-a.
Gjokko ryu (škola draguljnog tigra)
Gjokko rju je nastao integracijom borilačkih sistema koji su postojali u Japanu i jednog starog sistema donjetog iz Kine i smatra se najstarijim borilačkim sistemom kojim su se ninđe koristile. Naime, u toku vladavine kineske dinastije Tang, Ćo Gjokko i Jo Gjokko su napustili ratom zahvaćenu Kinu i stigli u Japan, donevši sa sobom začetke Gjokko rju-a. Po jednoj legendi, osnivač ove škole, Jo Gjokko, uspeo je da pobjedi preko četrdeset svještenika-ratnika, koje je predvodio jedan "starac čudnog izgleda", koristeći se Košiđucu borbenim sistemom (napadanje nervnih centara čupanjem i udarcima prstima) i nakon što je zadobio udarac mačem u glavu. Jo-ova glava je bila toliko tvrda, da se mač jednostavno odbio! Po legendi, taj je starac želeo da ubije Jo-a, zbog njegove reputacije nepobeđenog ratnika. Kasnije, Jo je ubio lava jednim udarcem pesnice, i postao je poznat kao Kotou (kralj borac protiv lava).
Neki smatraju da je originalne tehnike ove škole stvorila jedna princeza sa kineskog dvora, koja je koristila brze pokrete za precizan napad određenih tačaka na telu. Po drugima, ove tehnike su djelo nekog stražara sa kineskog dvora, koji ih je razvio jer je bio slabe konstitucije. U kuden-u (usmenim učenjima) Gjokko rju-a se pominje da su Ćo Gjokko i Jo Gjokko možda jedna ista osoba. Drugi opet, u tom smislu, Ćo Gjokko-a stavljaju u vezu sa spomenutom princezom, koja je svoje tehnike prenjela svom telohranitelju, kineskom generalu Ikai-u. Ikai je učio Gamon Doši-a, koji je učio Garju Doši-a, koji je opet učio Haćirju Njudo-a, učitelja Tozava Hakuunsai-a, sokea Gjokko rju-a iz perioda oko 1156. Priča se da je Haćirju Njudo osmislio tajno oružje koje je služilo odbijanju udaraca mačem, a sastojalo se od zakrivljenog sečiva sa privezanim kanapom, i gvozdenim prstenom na drugom kraju; takozvani, kjokecu-šoge, što znači "planinska trka" ili "visoki skok". Vremenom, kanap je zamenjen lancem, prsten je zamjenjen gvozdenim utegom, a kukasto sječivo kamama različitih veličina; nastala je kusari-gama.
Kukišinden ryu (škola ratnika devet demona)
Osnivač ovog stila je Jakušimaru Kurabito Takamasa, čuvar (tjelohranitelj) cara Godaigo Tennoo-a. Zbog velikih zasluga Car ga je nagradio imenom Kuki (devet demona, Kukišinden ryu - stil borbe sa srcem devet demona).
Pored osam osnovnih tehnika, kao što su Taiđutsu, Bo, Jari, Naginata, Šuriken, ovaj stil koristi i Kenpo. Posebno se ističe po upotrebi mača. U to vrijeme, pošto je to bila era građanskih ratova, mač je uglavnom korišten za ubijanje, ali kako je nastupilo vrijeme mira, mač je promjenio funkciju u zaštitu Dobra i kažnjavanje Zla. Zbog toga što je Kuki suigun (mornarica) koristila mačeve na brodovima, osnovni stavovi za borbu mačem ove škole su jako niski i daju veću stabilnost (na palubi broda).
Šinden Fudo ryu (škola nepokoljebljivog srca)
Ovu školu je stvorio Genpaćiro Tamejoši sredinom 12-og stoljeća. Porijeklo vodi od Košiđucu-a koga je predstavio Izumo Kanđa Jošiteru. Karakteristika ove škole je priznavanje prirodnog stila kao jedinog odbrambenog stava. U stvarnosti, osoba zamišlja odbrambeni stav u svom umu i postavlja se u odbrambeni položaj.
Gjokušin ryu (škola nepokoljebljivog srca)
Ova škola je ogranak Košiđucua i osnovao ju je Sasaki Orouemon Akijari. Karakteristike škole se vide u vrsti oružja koje koriste. Gjokušin rju je poznat po nenadmašnoj upotrebi Nagenava (laso).
Koto ryu (škola demolirajućeg tigra)
Ova škola posjeduje tehnike koje potiču iz drevne Kine, mada se vjeruje da je ona sama uvezena iz Koreje u Japan. Čuveni ninđa jonin (vođa) iz Ige, Momoći Sandaju naučio je ove tehnike od Kineskog učitelja zvanog Ćo Bušo dodajući ih veštinama koje je već imao - na taj način osnivajući Koto rju.
Momoći klan koji je on vodio je jedna od nekoliko familija koja je kontrolisala Iga regiju, zajedno sa Hattori (vođenu od strane Hattori Hanzo-a) i Fuđibajaši (koju je vodio Fuđibajaši Nagato) familijama. Postojale su špekulacije da su Momoći i Fuđibajaši ista osoba (kao što je predstavljeno u Japanskom klasiku 'Šinobi no mono'), ali sensei Hacumi vjeruje da tako nešto nije vjerovatno. Momoći je komandovao Iga snagama koje su odbile prvi pokušaj invazije trupa generala Oda Nobunaga, i pretpostavlja se da je poginuo tokom daleko brojnije druge invazije koju je vodio sam Nobunaga kada je Iga 1581. godine zauzeta. Sensei Hacumi misli da to nije bio slučaj, za Momoćija se pričalo da je imao tri kuće na različitim mjestima, svaka sa drugom ženom i familijom, tako da kada bi bio u neprilici mogao je lahko da sakrije svoj indentitet mjenjajući kuće.
Nekada je treniranje u ovoj školi uključivalo svakodnevno uranjanje prstiju u pjesak i kako bi vrijeme prolazilo, on bi bio zamjenjen šljunkom i na kraju velikim kamenjem.
Specifičnosti ove škole su Koppo đucu (tehnike slamanja kostiju), tehnike istovremenog napada protivnikovih usta, očiju, nosa u kojima se dosta koriste prsti, te tehnike u kojima se koristi zaslepljujući mecubuši prah.
Takagi Yošin ryu (škola visokog drveta ukorjenjenog u srcu)
Ovu školu je osnovao Takagi Secuemon Šigetoši. Porijeklo vodi iz 16-og stoljeća iz Rinpo den koji je proučavao Ito Kimori Saću. Kasnije je pomješan sa Sumo tehnikama hrvanja i sa Takeući rju tehnikama itd.
U 17. stoljeću, Takagi Gennošin Hidetoši je imao meč sa Taikoku Kihei Šigenobu-om iz Kukišinden rju-a i pobjedio u Đu Đucu-u. Ovaj meč se kasnije razvio u prijateljstvo između njih dvojice. Od tada se Takagi Jošin rju Đutaiđucu prenosi zajedno sa Kukišinden rju-om generacijama.
Gikan ryu (škola istine, pravde i lojalnosti)
Nastala je iz Košiđucu-a i osnivač je Sosei Hankan Gikanbo od Kavaći-a u 16-om stoljeću.
Kumogakure ryu (škola skrivena u oblacima)
Predstavio ju je Iga Heinaizaemon Ienaga (Kumogakure Hoši) za koga se veruje da je osnivač Iga Rju Ninpo-a. Ovaj stil je prenio Toda porodici Toda Sagenta Nobufusa.
S obzirom da se veoma malo zna o ninjutsu-u, javnost verovatno smatra da je to samo još jedna od japanskih veština. Međutim, ninjutsu se sastoji od raznih škola, bolje reći borilačkih sistema, koji imaju svoje tehnike i svoja učenja. Svaka škola se može podeliti po svojim specifičnostima. Nekada je postojalo veoma mnogo škola, međutim mnoge su se ugasile jer nisu imale naslednika, ili nisu bile odgovarajućeg nivoa. Škole su se najčešće nasleđivale unutar porodice sa oca na sina, ili sa učitelja na najboljeg učenika. Možemo ih podeliti na dve grupe: škole u Iga, i škole u Koga, japanskim provincijama, gde su se razvile mnoge škole od kojih možemo izdvojiti Iga Ryu (Ryu = škola, stil), Momochi Ryu, Genjitsu Ryu, Kumogakure Ryu, Gyokko Ryu i druge, Te Tatara Ryu, Taira Ryu, Sasaki Ryu, Tachibana Hachi Tengu Ryu i druge. U Bujinkan sistemu se po učenju Soke dr Masaaki Hatsumija podučava devet različitih škola koje su se prenosile kroz vekove sa učitelja na učenika. Soke Hatsumi je poglavar i naslednik svih devet, a primio ih je od svog učitelja 33.-eg Sokea Toshitsugu Takamatsua, zvanog Mongolski Tigar. U našem Bujinkan dojo-u, takođe podučavamo svih devet škola, koje ćemo navesti sa njihovim specifičnostima. Ovo nisu tajna učenja, već istoriske činjenice, pa će mo navesti šta je činilo 18 nivoa ninjutsu treninga u prošlosti.18 Veština
SEISHIN TEKKI KYOYO - duhovno usavršavanje;
TAI JUTSU - veština goloruke borbe;
NINJA KENJUTSU - veština ninja mačevanja;
BO JUTSU - veština borbe štapom;
SHURIKEN JUTSU - bacanje oštrica;
YARI JUTSU - veština borbe kopljem;
NAGINATA JUTSU - upotreba naginate;
KUSARIGAMA JUTSU - upotreba lanca sa srpom na kraju;
KAYAKU JUTSU - veštine upotrebe vatre;
HENSO JUTSU - veštine prerušavanja i oponašanja;
SHINOBI IRI - veštine pritajenosti i prikradanja;
BA JUTSU - konjanička obuka;
SUI REN - obuka u vodi;
BO RYAKU - strategija;
CHO HO - špijunaža;
INTON JUTSU - veština prikrivanja i izbegavanja;
TEN MON - meteorologija;
CHI MON - geografija.
9 škola ninđucu-a
Togakure ryu (škola skrivenih vrata)
Školu je osnovao Togakure Daisuke, vazal Kiso Yošinaka-e, kada je izgubio rat i po što je naučio razne vojne vještine kao što su košiđucu i kenđucu od svog strica. Kagakure Doši, sakrio se u Iga oblasti u ranom dvanaestom stoljeću. U početku je škola nazvana Togakure rju happohiken ali je od tada nazivan raznim imenima. Iga Ninđe kao Momoći Sandaju i drugi su proučavali ovaj stil i preneli ga Hatori porodici iz Kišuu klana i kasnije, u 17-om stoljeću, Toda porodici. Togakure rju je poznat po upotrebi Tekko, Senban Nage, Šuriken, i Šinodake (za Sui-ren). Togakure Rju Ninpo Taiđucu je dio Košiđucu-a.
Gjokko ryu (škola draguljnog tigra)
Gjokko rju je nastao integracijom borilačkih sistema koji su postojali u Japanu i jednog starog sistema donjetog iz Kine i smatra se najstarijim borilačkim sistemom kojim su se ninđe koristile. Naime, u toku vladavine kineske dinastije Tang, Ćo Gjokko i Jo Gjokko su napustili ratom zahvaćenu Kinu i stigli u Japan, donevši sa sobom začetke Gjokko rju-a. Po jednoj legendi, osnivač ove škole, Jo Gjokko, uspeo je da pobjedi preko četrdeset svještenika-ratnika, koje je predvodio jedan "starac čudnog izgleda", koristeći se Košiđucu borbenim sistemom (napadanje nervnih centara čupanjem i udarcima prstima) i nakon što je zadobio udarac mačem u glavu. Jo-ova glava je bila toliko tvrda, da se mač jednostavno odbio! Po legendi, taj je starac želeo da ubije Jo-a, zbog njegove reputacije nepobeđenog ratnika. Kasnije, Jo je ubio lava jednim udarcem pesnice, i postao je poznat kao Kotou (kralj borac protiv lava).
Neki smatraju da je originalne tehnike ove škole stvorila jedna princeza sa kineskog dvora, koja je koristila brze pokrete za precizan napad određenih tačaka na telu. Po drugima, ove tehnike su djelo nekog stražara sa kineskog dvora, koji ih je razvio jer je bio slabe konstitucije. U kuden-u (usmenim učenjima) Gjokko rju-a se pominje da su Ćo Gjokko i Jo Gjokko možda jedna ista osoba. Drugi opet, u tom smislu, Ćo Gjokko-a stavljaju u vezu sa spomenutom princezom, koja je svoje tehnike prenjela svom telohranitelju, kineskom generalu Ikai-u. Ikai je učio Gamon Doši-a, koji je učio Garju Doši-a, koji je opet učio Haćirju Njudo-a, učitelja Tozava Hakuunsai-a, sokea Gjokko rju-a iz perioda oko 1156. Priča se da je Haćirju Njudo osmislio tajno oružje koje je služilo odbijanju udaraca mačem, a sastojalo se od zakrivljenog sečiva sa privezanim kanapom, i gvozdenim prstenom na drugom kraju; takozvani, kjokecu-šoge, što znači "planinska trka" ili "visoki skok". Vremenom, kanap je zamenjen lancem, prsten je zamjenjen gvozdenim utegom, a kukasto sječivo kamama različitih veličina; nastala je kusari-gama.
Kukišinden ryu (škola ratnika devet demona)
Osnivač ovog stila je Jakušimaru Kurabito Takamasa, čuvar (tjelohranitelj) cara Godaigo Tennoo-a. Zbog velikih zasluga Car ga je nagradio imenom Kuki (devet demona, Kukišinden ryu - stil borbe sa srcem devet demona).
Pored osam osnovnih tehnika, kao što su Taiđutsu, Bo, Jari, Naginata, Šuriken, ovaj stil koristi i Kenpo. Posebno se ističe po upotrebi mača. U to vrijeme, pošto je to bila era građanskih ratova, mač je uglavnom korišten za ubijanje, ali kako je nastupilo vrijeme mira, mač je promjenio funkciju u zaštitu Dobra i kažnjavanje Zla. Zbog toga što je Kuki suigun (mornarica) koristila mačeve na brodovima, osnovni stavovi za borbu mačem ove škole su jako niski i daju veću stabilnost (na palubi broda).
Šinden Fudo ryu (škola nepokoljebljivog srca)
Ovu školu je stvorio Genpaćiro Tamejoši sredinom 12-og stoljeća. Porijeklo vodi od Košiđucu-a koga je predstavio Izumo Kanđa Jošiteru. Karakteristika ove škole je priznavanje prirodnog stila kao jedinog odbrambenog stava. U stvarnosti, osoba zamišlja odbrambeni stav u svom umu i postavlja se u odbrambeni položaj.
Gjokušin ryu (škola nepokoljebljivog srca)
Ova škola je ogranak Košiđucua i osnovao ju je Sasaki Orouemon Akijari. Karakteristike škole se vide u vrsti oružja koje koriste. Gjokušin rju je poznat po nenadmašnoj upotrebi Nagenava (laso).
Koto ryu (škola demolirajućeg tigra)
Ova škola posjeduje tehnike koje potiču iz drevne Kine, mada se vjeruje da je ona sama uvezena iz Koreje u Japan. Čuveni ninđa jonin (vođa) iz Ige, Momoći Sandaju naučio je ove tehnike od Kineskog učitelja zvanog Ćo Bušo dodajući ih veštinama koje je već imao - na taj način osnivajući Koto rju.
Momoći klan koji je on vodio je jedna od nekoliko familija koja je kontrolisala Iga regiju, zajedno sa Hattori (vođenu od strane Hattori Hanzo-a) i Fuđibajaši (koju je vodio Fuđibajaši Nagato) familijama. Postojale su špekulacije da su Momoći i Fuđibajaši ista osoba (kao što je predstavljeno u Japanskom klasiku 'Šinobi no mono'), ali sensei Hacumi vjeruje da tako nešto nije vjerovatno. Momoći je komandovao Iga snagama koje su odbile prvi pokušaj invazije trupa generala Oda Nobunaga, i pretpostavlja se da je poginuo tokom daleko brojnije druge invazije koju je vodio sam Nobunaga kada je Iga 1581. godine zauzeta. Sensei Hacumi misli da to nije bio slučaj, za Momoćija se pričalo da je imao tri kuće na različitim mjestima, svaka sa drugom ženom i familijom, tako da kada bi bio u neprilici mogao je lahko da sakrije svoj indentitet mjenjajući kuće.
Nekada je treniranje u ovoj školi uključivalo svakodnevno uranjanje prstiju u pjesak i kako bi vrijeme prolazilo, on bi bio zamjenjen šljunkom i na kraju velikim kamenjem.
Specifičnosti ove škole su Koppo đucu (tehnike slamanja kostiju), tehnike istovremenog napada protivnikovih usta, očiju, nosa u kojima se dosta koriste prsti, te tehnike u kojima se koristi zaslepljujući mecubuši prah.
Takagi Yošin ryu (škola visokog drveta ukorjenjenog u srcu)
Ovu školu je osnovao Takagi Secuemon Šigetoši. Porijeklo vodi iz 16-og stoljeća iz Rinpo den koji je proučavao Ito Kimori Saću. Kasnije je pomješan sa Sumo tehnikama hrvanja i sa Takeući rju tehnikama itd.
U 17. stoljeću, Takagi Gennošin Hidetoši je imao meč sa Taikoku Kihei Šigenobu-om iz Kukišinden rju-a i pobjedio u Đu Đucu-u. Ovaj meč se kasnije razvio u prijateljstvo između njih dvojice. Od tada se Takagi Jošin rju Đutaiđucu prenosi zajedno sa Kukišinden rju-om generacijama.
Gikan ryu (škola istine, pravde i lojalnosti)
Nastala je iz Košiđucu-a i osnivač je Sosei Hankan Gikanbo od Kavaći-a u 16-om stoljeću.
Kumogakure ryu (škola skrivena u oblacima)
Predstavio ju je Iga Heinaizaemon Ienaga (Kumogakure Hoši) za koga se veruje da je osnivač Iga Rju Ninpo-a. Ovaj stil je prenio Toda porodici Toda Sagenta Nobufusa.
"Bujinkan Dōjō Nis" (武神館道場) cKompletna skola Japanskih borilackih vestina. Skolu vodi "Shidoshi Nikola Novicic"
Treninzi se odrzavaju u Nisu; adresa Kubanska 50.
Нема коментара:
Постави коментар